Малын морен ойхан?

Ӹленыт ылын Марен дон Ур. Уржы ӹлен со пушӓнгы вуйышты, Моренжы — соок ӱлны.

Икӓна Ур понгым погаш пушӓнгы вуй гӹц вала. Ти вереман Морен кыдал толеш.

— Тӹнь мам тиштӹ ӹштет? — ядеш Ур.

— Мадаш толынам, — келеса Морен.

— Телешетшы качкаш мам йӓмдылет? — ядеш Ур.

— Тел кӹзыток ак тол вет, эче йӓмдылен шоктем, — манеш Морен.

Тенге манешат, Морен шӹргыш мадаш кыдалеш.

Ур понгым погаат, такыжы кеа. Понгывлӓжым пушӓнгы укшвлӓэш кошташ керын шӹнда.

Морен Шӹргы гӹц лӓктеш дӓ ядеш:

— Ур, телжы кӹзыток толеш ма?

— Толеш седы. Теве-теве толын шагалеш, — манеш Уржы дӓ кӧргашан пушӓнгыштыш пӹжашышкыжы пырен кеа.

Йыд лиэш. Урын качкаш улы, дӓ ладнанок шокшы пӹжашыштыжы амален киа. Моренжы амаленат ак керд. «Солаш миэн толшаш, векат. Телеш икта-мам качкаш хоть йӓмдылышаш», — манын шана.

Тӹды ик марын кавштавичышкы морко лыкташ пырен кеа. Ти вереман хозан пижы кыдал лӓктеш. Кӹтык пачет шӹргышкы вуйсӓра чӹма.

Шӹжат эртен кеа. Телат толын шагалеш. Урын телеш качкаш цилаок йӓмды. Моренын веле нимат уке. Ур тел гач ойхырыдеок ӹла. Морен веле кӹзытат ойхырен кыдалыштеш.