Келазсь и каргсь

Спорясть келазть мархта каргсь, конац эздост сяда ёжусь. Келазсь шнафтсь пря, кле, монь сизьгемонь сисем ёжушизе.

— А монь аньцек фкя,— мярьгсь каргсь. — Сянкса монь ёжушизе сембонь тоннетнень тисыне-ётасыне.

— Тят лаборда! — ашезь веронда келазсь. Мзярс спорсесть, синь шарозь пине мархта охотникне. Келазсь тяза-тоза кармась прянь ёряма, а кяшемс аш коза. А каргсь ворьготькшнема ашезь турода, мадсь модать лангс и тись пря кулофокс. Пинетне лангозонза мяльге ашесть шарфта, сят ардозь тусть келазть мельге.

Каргсь арьсесь келазти лездомс. Кеподсь кожфти, лийсь и валгсь пинетнень каршес. Сят юпадсть ширезонза. Каргсь ласьки, пацянзон либорьфтьсыне, бта срхкси лийкстамс, но аф лийкстави. Пинетне мельганза. Кадозь келазтьке. Но вага каргсь пильгса тостядсь модати и лийкстась вяри — аф сатовомшка серьс.

Тяфта каргсь аралазе келазть. А ся сяльде сембонди ламоксть азонкшнезе, кле, каргта ёжу эряй масторлангса аш.